29 Mart 2012 Perşembe
27 Mart 2012 Salı
26 Mart 2012 Pazartesi
23 Mart 2012 Cuma
kendini bir yere ait hissetme kavramı bazılarımız için önemlidir, bazıları ise kendini evrensel olarak tanımlar... Bugün egede doğan bir genç olmama rağmen yunanistan ve bulgaristandan gelen köklerimin beni ne kadar ben yaptığını bir kez daha hissettim toplamda bir elin parmaklarını geçmeyen bulgaristan ziyaretlerim değildi beni bağlayan, beni bağlayan hikayelerdi... zihnimde canlanan bir memleketti, içinde yaşadığım değil... göç etmek zorunda kalan birçoklarının hikayeleri ile büyümüş olmak, sınırlar arasında, ne orada ne burada hissedenlerin torunu, çocuğu olmak tuhaf bir duygu... herkes bunlar üzerine kafa patlatıyor mudur bilmem ama balkan müziği içimde bir yaraya dokunuyor hatta dokunmak da değilde içimdeki bir yarayı okşuyor gibi...iyi geliyor. ne tuhaf kendim yaşamasam da göç etmiş gibi hissediyorum... bu sebeple dünyanın herhangi bir yerinde hiç gitmediği memleketini özleyen gençleri anlayabiliyorum. Göç etmiş ya da ettirilmiş olmak, yeni bir hayat kurmak, sıfırdan başlamak, çok çalışmak, hakkını istemek... bu kavramlar hep hikayelerden benliğime işliyor... Sonra bir bakıyorum bu hikayeler aslında beni ben yapıyor bir bakıma. Kendimi belkide henüz hiç görmediğim bir yerlerde yemyeşil bir köyde tertemiz bir havada balkan ezgileriyle dans ederken hayal edebiliyorum. O gitmediğim yerleri özlüyorum...
21 Mart 2012 Çarşamba
20 Mart 2012 Salı
18 Mart 2012 Pazar
17 Mart 2012 Cumartesi
you know the times when you feel lonely and bored and find the world stupid that it is turning around but the time neither passes nor stops. you know the feeling that you are flying , with the emptiness in your head then suddenly questions come in to your head. you know the times when you have no country no religion no nothing at all, maybe a woman who stands lonely by herself trying to shout but have no voice.
you know the feeling to be so not true but to be so right at the same time .
There are times in life when you wish there were only two colours , black and white, so that you wont be feeling in between, so that you can criticize. There are times that you want to feel white and put the blame on the men who were on the side of black and dark, but at the same time you know it makes no sense.
Life is not fair after all. Some movies are brainwashing our minds. Where is the idea of love that romantic comedies are telling about. you know the times you feel there is no love in the world as the whole idea of love is about a moment. Love is a nostalgie people are missing but eveyone knows inside 'there is no place in neither our minds nor our souls one can love another truely without trying to change with accepting only who they are. How can it be true love if we try to change and not accept.' you know the feeling...
you know the feeling to be so not true but to be so right at the same time .
There are times in life when you wish there were only two colours , black and white, so that you wont be feeling in between, so that you can criticize. There are times that you want to feel white and put the blame on the men who were on the side of black and dark, but at the same time you know it makes no sense.
16 Mart 2012 Cuma
15 Mart 2012 Perşembe
Pariste gece yarısı ... düşündürtüyor insanı , bazı insanlar düşünmüyor hiç yanlış zamanda mı doğdum diye bazıları ise kendilerini bulundukları zamana ait hissedemiyor. Ben de yanlış zamanda doğduğuna inananlardanım, 80 sonrası Türkiyesinde doğmak , fikirsizleştirilmek, sessizleştirilmek ve üç maymun oynamak son 32 yılın özeti sanki ... Ama filmde benim hayalini kurduğum zamanları yaşayan insanların da başka zamanların hayalini kurması aslında nostaljiye özlemin hep var olduğunu gösteriyor. O zaman anlıyoruz ki biz şöyle olsaydı ne iyiydi, aman o zamanlarda olsaydım neler yapardım derken zaman geçiyor, yine de Hemingwayli Picassolu Paris rüya gibi geliyor...
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)